سبزی های برگی با داشتن رطوبت بالا و بافت لطیف نسبت به فرآیند خشک کردن فوق العاده حساس اند. خشک کردن آنها در خشک کن های صنعتی و همچنین با روش های سنتی باعث افت کیفیت، آلودگی، و اتلاف محصول می شود. این مشکلات و نیز ضرورت صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی، استفاده از خشک کن خورشیدی را برای سبزی ها بسیار توجیه پذیر می سازد. خشک کن خورشیدی طراحی شده از نوع پخشی (غیرمستقیم) همرفت اجباری با ظرفیت خشک کردن 10 کیلوگرم سبزی برگی تازه در یک روز تابستانی در کرج است. در محاسبات خشک کن از مقادیر انرژی تابشی و ارقام هواشناسی کرج و نمودار رطوبت سنجی استفاده شد. برای جا به جایی هوا در داخل خشک کن از مکنده ای کوچک استفاده شد که انرژی خود را از برق شبکه شهر (ولتاژ 220 ولت، فرکانس 50 هرتز) می گرفت. برای گرم کردن هوا، از جمع کننده صفحه تخت پره دار با مساحت مفید 1.83 متر مربع استفاده شد. محفظه خشک کن دارای دو سینی هر یک به ابعاد 10.×0.5 متر (به مساحت نیم متر مربع) است. ارزیابی جمع کننده انرژی خورشیدی در اوایل آذرماه 1383 انجام شد. در این آزمایش ها تلفات حرارتی جمع کننده، بازده جمع کننده، و تاثیر پره ها در افزایش انرژی مفید جمع کننده مورد مطالعه قرار گرفت. در حدود 82 درصد از کل تلفات حرارت جمع کننده از طریق صفحه پوشش، 14 درصد از پشت جمع کننده و 4 درصد از طریق سطوح جانبی جمع کننده بود. سهم هر پره در افزایش انرژی مفید جمع کننده در حدود 7 درصد به دست آمد. با توجه به بالا بودن درصد اتلاف حرارت از صفحه پوشش، جهت کاهش این اتلاف و افزایش بازده جمع کننده، استفاده از طرح هایی مانند دو جداره کردن این صفحه یا صفحه پوشش پله ای ضروری است.

استفاده از سامانه های آب شیرین کن خورشیدی یک راهکار مناسب، با صرفه اقتصادی برای تولید آب شرب از منابع آب شور است. هدف از انجام این تحقیق افزایش عملکرد آب شیرین کن خورشیدی با استفاده از سامانه ذخیره ساز گرمای نهان انرژی خورشیدی و سامانه ردیاب پنلی است. با توجه به این که به دلیل نوسانات شدت تابش خورشیدی هدررفت حرارتی از جمع کننده خورشیدی افزایش می یابد، استفاده از مواد تغییرفازدهنده راه حل مناسبی برای ذخیره سازی انرژی در ساعات اوج و آزاد نمودن در زمان کاهش و یا نبود شدت تابش خورشیدی است. به این منظور ماده تغییرفازدهنده به صورت لوله ی مارپیچ 6 میلی متری با گام 7 سانتی متر درون لوله کانونی قرار گرفت. جهت ارزیابی عملکرد حرارتی سه دبی جریان برای سیال کاری 1.9، 3.1 و 4.2 لیتر بر دقیقه (با مواد تغییرفازدهنده) و حالت بدون مواد تغییرفازدهنده در چهار روز متوالی از ساعت 10:00 تا 14:00 در نظر گرفته شد. نتایج بررسی ها نشان داد که سامانه آب شیرین کن خورشیدی مجهز به مواد تغییرفازدهنده بیشترین راندمان حرارتی را در دبی 4.2 لیتر بر دقیقه و کمترین آن با دبی 1.9 لیتر بر دقیقه بوده است. نتایج نشان داد استفاده از مواد تغییرفازدهنده باعث بهبود راندمان حرارتی به میزان 3.05 درصد می گردد. آب شیرین تولیدی در مدت زمان 4 ساعت، 0.722 لیتر بر مترمربع در چهار ساعت بود و به طور قابل ملاحظه ای باعث کاهش سختی موجود در آب شرب شده بود.

تغییرات درجه حرارت به طور قابل ملاحظه ای بر کیفیت و کمیت محصول تولید شده در گلخانه اثر می گذارد. از این رو، یکی از مهمترین نیازهای کشت گلخانه ای در فصل های سرد، سامانه ی تامین حرارت است. در تحقیق حاضر، یک سامانه ی ترکیبی گرمایش خورشیدی برای گلخانه، به صورت تئوری و تجربی، مورد بررسی قرار گرفت. سامانه ی مورد نظر دارای یک متمرکزکننده ی سهموی خطی، یک جمع کننده ی صفحه تخت خورشیدی و مخزن ذخیره حرارت بود. جمع کننده ی صفحه تخت در داخل گلخانه نصب شد تا در شب نقش تبادل حرارت ذخیره شده در مخزن، با محیط گلخانه را برعهده داشته باشد. تحلیل انرژی و اکسرژی سامانه انجام و معادلات به دست آمده با استفاده از داده های تجربی اعتبارسنجی شدند. نتایج تحقیق نشان داد که با توجه به معیارهای آماری ضریب همبستگی و ریشه ی میانگین مربعات خطا، داده های نظری با دقت قابل قبولی نتایج تجربی را پیش بینی کردند. افزایش دبی سیال عبوری در متمرکزکننده موجب افزایش دمای خروجی آن و کاهش دمای خروجی جمع کننده ی صفحه تخت شد. بیشترین بازده اکسرژی متمرکزکننده و جمع کننده ی صفحه تخت، به ترتیب در دبی های 5/1 و 5/0 کیلوگرم بر دقیقه به دست آمدند. در مجموع، بالاترین مقدار ذخیره انرژی در مخزن، در دبی سیال عبوری 5/0 کیلوگرم بر دقیقه مشاهده گردید. بنابراین، استفاده از این دبی جریان در متمرکزکننده، برای کار با سامانه ی مورد نظر، پیشنهاد گردید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این مطالعه به بررسی آنالیز انرژی و اگزرژی یک کلکتور خورشیدی صفحه تخت که در جزیره ابوموسی (خلیج فارس) در استان هرمزگان (منطقه گرمسیری)، قرار گرفته است، پرداخته می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر شکل نانوذرات دی سولفید مولیبدن (MoS2) بر انتقال حرارت و تولید آنتروپی است. با توجه به اهمیت انجام این تحقیق، مطالعه برای چهار شکل مختلف از نانوذرات (تیغه ای، پلاکتی، آجری و استوانه ای) صورت گرفته است. نتایج خروجی شامل عدد ناسلت متوسط، دمای سیال خروجی، افت فشار، ضریب اصطکاک، ضریب عملکرد هیدرولیکی حرارتی (PEC) و تولید آنتروپی برای شکل های مختلف نانوذرات و کسر حجمی صفر تا 4 درصد از نانوذرات در جریان آشفته با دبی های جرمی 5/0. 75/0 کیلوگرم بر ثانیه ارایه شده است. بر اساس نتایج به دست آمده و با توجه به معیار ارزیابی علمکرد هیدرولیکی حرارتی، بهترین حالت در دبی جرمی 5/0 کیلوگرم بر ثانیه مربوط به نانوذره آجری، در کسر حجمی 3 درصد می باشد، که مقدار آن 269/1 است. در حالی که دبی جرمی 75/0 کیلوگرم بر ثانیه بهترین حالت مربوط به نانوذرات آجری، در کسر حجمی 4 درصد است، و مقدار آن 182/1 می باشد. همچنین مشخص شد که برای جریان با دبی جرمی 5/0 کیلوگرم بر ثانیه افزودن نانوذره آجری و تیغه ای به سیال پایه از نظر قانون دوم فایده ای ندارد. این در حالی است که برای جریان با دبی جرمی 75/0 کیلوگرم بر ثانیه استفاده از کسرحجمی 1 تا 4 درصد از نانوذرات آجری و تیغه ای می توانند سرعت تولید آنتروپی را به اندازه 8 درصد در مقایسه با سیال پایه کاهش دهند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.